Karboksyterapia to zabieg polegający na wprowadzeniu pod skórę dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla zaczęto wykorzystywać w medycynie estetycznej do walki z: cellulitem, rozstępami, łuszczycą, wypadaniem włosów, wiotkoscią skóry, w celu wypłycenia zmarszczek, rewitalizacji skóry (odmłodzenie).

Mechanizm działania ?

Stale obecny w naszym organizmie dwutlenek węgla reguluje przepływ krwi.
Infuzja CO2 prowadzi do zwiększenia przepływu krwi, tlenu i składników odżywczych do leczonego obszaru oraz poprawy mikrokrążenia i odnowy komórek. Odpowiedzią skóry na iniekcje CO2 jest reakcja zapalna, co prowadzi do stymulacji produkcji kolagenu. Kilka miesięcy później rozpoczyna się remodeling skóry z towarzyszącym kurczeniem się włókien kolagenowych, co skutkuje zwiększoną sprężystością skóry.

Co dzieje się co wprowadzeniu CO2 do tkanki tłuszczowej?

Po iniekcji dwutlenek węgla częściowo zmienia się w kwas węglowy, który rozpuszcza komórki tłuszczowe. Zwiększone ukrwienie prowadzi do wzmożonego drenażu limfatycznego leczonego obszaru, poprawy metabolizmu i wydalania uwolnionych adipocytów. Natomiast odnowienie komórek skóry i stymulacja syntezy kolagenu skórnego prowadzi do wygładzenia powierzchni skóry i usunięcia “skórki pomarańczowej”.

Jak wygląda zabieg ?

Dwutlenek węgla podawany jest przy pomocy specjalnej aparatury, regulującej temperaturę i jego przepływ oraz cienkiej igły. Podczas zabiegu można poczuć niewielki ból, ukłucie i rozpychanie pod skórą. Dwutlenek węgla szybko i łatwo rozchodzi się w tkankach. Na skótek przemieszczania się gazu, pod skórą widać uwypuklenia i cienkie linie, które zanikają po kilku minutach, podobnie jak mikroslady w miejscu wprowadzenia igły. Istnieje niewielkie ryzyko powstania „siniaków”.

Redukcja zmarszczek pod oczami to zaledwie 4 minuty, leczenie rozstępów na udach potrwa około 15 minut. Aby zabieg przyniósł jak najlepsze efekty, należy wykonać go w seriach. Jeden zabieg raz w tygodniu.

Przeciwwskazania :

– ciąża
– ciężkie choroby serca i płuc
– choroba nowotworowa
– stany zapalne skóry w okolicy zabiegowej
– terapia inhibitorami anhydrozy węglanowej